-
1 τέμενος
Aτέμενες IG5(2).432.31
,42 (Megalop., ii B.C.); [dialect] Aeol. gen. sg.τεμένηος Alc.152
: ([etym.] τέμνω):— a piece of land cut off and assigned as an official domain, esp. to kings and chiefs,καὶ μέν οἱ [Βελλεροφόντῃ] Αύκιοι τ. τάμον ἔξοχον ἄλλων καλὸν φυταλιῆς καὶ ἀρούρης, ὄφρα νέμοιτο Il.6.194
, cf. 20.184, 391;τ. περικαλλὲς.. πεντηκοντόγυον 9.578
, cf. 12.313;τ. βασιλήϊον 18.550
;δμῶες Ὀδυσσῆος τ. μέγα κοπρίσσοντες Od.17.299
, cf. 6.293: in pl.,τεμένεα 11.185
;τεμένη, μέρος τιμῆς Arist.Rh. 1361a35
.II a piece of land marked off from common uses and dedicated to a god, precinct,ἔνθα τέ οἱ τ. βωμός τε θυήεις Il.8.48
, cf. 2.696, al., Pi.N.10.19, IG12.94.29, etc.;τὸ τ. τῶν ἡρῴων Test.Epict.2.13
; in it stood the temple or shrine, Hdt.2.112, 155, 3.142;Πρωτεσίλεω τάφος τε καὶ τ. περὶ αὐτόν Id.9.116
: hence the Pythian race-course is called a τέμενος, Pi.P.5.33; Syracuse is the τ. Ἄρεος ib.2.2; the sacred valley of the Nile is the Νείλοιο πῖον τ. Κρονίδα ib. 4.56; the lake formed by the Cephisus is the τ. Καφισίδος ib.12.27; the Acropolis is the ἱερὸν τ. (of Pallas), Ar.Lys. 483 (lyr.): poet. also,τέμενος αἰθέρος A.Pers. 365
;ἀνέμων Philet.13
; Μαραθὼν σῆς ἀρετῆς τ. IG14.1185 ([place name] Rome); τρόπαια στησάμενοι Διὸς.. τέμενος to be a grove of Zeus, Tim.Pers. 211; of sacred grones, h.Ven.267.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τέμενος
Перевод: с греческого на английский
с английского на греческий- С английского на:
- Греческий
- С греческого на:
- Английский
